پس از سپری شدن ثبات نسبی در بازار ارز‌های بین‌المللی که بلافاصله پس از پایان جنگ جهانی دوم حاصل شده بود، با بروز آشفتگی در بازارهای بین‌المللی، سیاست کشاورزی مشترک به عنوان ستون اصلی جامعه اقتصادی اروپا (EEC)، با تزلزل در سیستم قیمت مشترک، تهدید شد.
تلاش‌های بعدی برای دستیابی به نرخ ارز باثبات تحت تاثیر رخداد شوک‌های نفتی و تجاری بی نتیجه بود تا این که در سال ۱۹۷۹، سیستم پولی اروپا (EMS) راه‌اندازی شد.
اما تحت ریاست ژاک دلور در سال ۱۹۸۹ بود که روسای بانک‌های مرکزی کشورهای عضو اتحادیه اروپا گامی جدی را برای ایجاد یک اتحادیه اقتصادی و پولی (EMU) برداشتند. آنها در نهایت در خصوص اجرای یک برنامه سه مرحله‌ای از سال ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۹ به توافق رسیدند